Detectie van ruwe eiwitgehalte in diervoeders met behulp van nabij-infrarood spectroscopie

Op 1 mei 2024 is de NY/T 4427-2023 "Toepassingsrichtlijnen voor de bepaling van diervoeder met behulp van nabij-infrarood spectroscopie" officieel in werking getreden. Deze norm biedt toepassingsrichtlijnen voor de bepaling van technische parameters van diervoedercomponenten zoals vocht, ruw vet, ruw eiwit, zetmeel, ruwe vezels en verteerbaarheid met behulp van nabij-infrarood spectroscopie.

Ruw eiwit is een van de veelgebruikte analytische parameters voor het evalueren van de voedingskwaliteit van diervoeder. Het verwijst naar de totale stikstofhoudende stoffen, inclusief echt eiwit en niet-eiwit stikstofverbindingen. Nabij-infrarood spectroscopie (NIRS) is de afgelopen jaren een veelgebruikte oppervlakte-analysemethode geworden onder productiebedrijven. De nationale norm GB/T 18868-2002 beschrijft de snelle bepaling van vocht, ruw eiwit, ruwe vezels, ruw vet, lysine en methionine in diervoeder met behulp van nabij-infrarood spectroscopie.

Meetprincipe

Wanneer monochromatisch of samengesteld nabij-infrarood licht een monster belicht, absorbeert het monster selectief licht bij bepaalde frequentiebanden, waardoor een absorptiespectrum ontstaat. Door gebruik te maken van de boventoon- en combinatievibratie-informatie van waterstofhoudende groepen zoals C-H, N-H en O-H in organische moleculen, kunnen specifieke chemometrische methoden (zoals partiële kleinste kwadraten regressie) het nabij-infrarood absorptiespectrum correleren met de chemische eigenschappen en de voedingswaarde. Dit legt een relatie vast tussen het spectrum en de te meten parameters (bekend als een kalibratiemodel of database), waardoor een snelle analyse van monsters met behulp van het model mogelijk is. Zodra het spectrum van het monster is gemeten, kunnen de vereiste parametergegevens voor het eiwitgehalte snel worden verkregen door het te vergelijken met de database.

Voordelen

De voordelen van het gebruik van nabij-infrarood spectrometers voor het meten van diervoedercomponenten zijn efficiëntie, snelheid, nauwkeurigheid, niet-destructief en lagere kosten. Ze kunnen binnen korte tijd meerdere componenten in het diervoeder tegelijkertijd bepalen, waardoor de problemen van traditionele analysemethoden die monstervernietiging vereisen, tijdrovend zijn en hoge kosten met zich meebrengen, worden vermeden.

Aanbevolen apparatuur

● Jinsp SR50R17: Dit model heeft een golflengtebereik van 900 nm tot 1700 nm, dat een breed conventioneel nabij-infrarood detectiebereik bestrijkt. Het maakt gebruik van een niet-gekoelde InGaAs-sensor met hoge gevoeligheid en de lenzen hebben een hoge nabij-infrarood reflectie-efficiëntie, waardoor de detectie van zwakke absorptiesignalen mogelijk is. De hoge resolutie maakt een betere onderscheiding van karakteristieke pieken mogelijk. Het is compact, wat experimentele opstellingen en volledige integratie vergemakkelijkt.

● Jinsp SR100N25: Dit model heeft een golflengtebereik van 900 nm tot 2500 nm, met gebruik van een gekoelde InGaAs-sensor die bekend staat om zijn hoge resolutie en weinig strooilicht. Het lensoppervlak is gecoat met een gouden film voor een hoge nabij-infrarood reflectie-efficiëntie. Het biedt verschillende informatieverwervingsmethoden voor gemakkelijke integratie.

Beide Jinsp nabij-infrarood spectrometers kunnen worden toegepast bij de kwaliteitsdetectie van granen en diervoeders, evenals de detectie van stoffen zoals vetten, oliën, eiwitten en vezels. Door gebruik te maken van reflectie- of transmissiedetectiemodi in het nabij-infrarood spectrale gebied, kan de absorptie-intensiteit van de diervoedermonsters worden gemeten, waarbij de absorptiewaarden worden gekoppeld aan de inhoud of eigenschappen van de monstercomponenten, waardoor het doel van het detecteren van de inhoud van diervoedercomponenten wordt bereikt. Neem voor meer informatie gerust rechtstreeks contact met ons op.